Wojtacha.Training

W ostatnim wpisie z serii „Patrzeć szerzej…” pt. „Jestem dyslektykiem, a ty jaką masz super moc?” przybliżyłem moc (siłę, talent, potencjał) osób dyslektycznych związaną z Umiejętności Myślenia Dyslektycznego. Każde dziecko dobrze wie (a dorośli niech się dowiedzą), że każdy Superbohater musi się nauczyć wykorzystywać (czyli wytrenować) swoją „Super Moc”. Nie inaczej jest z „Dyslektycznym Superbohaterem”.

Można by w tym miejscu zacytować wiele metod i technik, czy wręcz procesów terapeutycznych opracowywanych pod kątem osób dyslektycznych. Ja jednak pragnę nieustannie zachęcać Ciebie drogi czytelniku do patrzenia szerzej… a tym samym do poszukiwania rozwiązań mogących być stosowanymi w szerszym niż tylko dyslektyczny kontekście. Zbiór oparty na analizie ponad 40 podręczników na temat technik uczenia się oraz własnych doświadczeniach opracował norweski student Olav Schewe. Jego podręcznik „Super – Student” stał się światowym bestsellerem.

„No dobrze, ale dlaczego właśnie ta publikacja?”;

Możecie zapytać:

„No dobrze, ale dlaczego właśnie ta publikacja?”;

zanim odpowiem pozwolę zacytować sobie fragment przedmowy z proponowanej przeze mnie książki:

„Nie jestem szczególnie zdolny. Jeśli na imprezie poznaję jednocześnie trzy osoby, imienia pierwszej nie pamiętam już w chwili, w której ostatnia podaj mi swoje. W pierwszej klasie podstawówki miałem średnią ocen równą 3. Prawdopodobnie należę do tzw. kinestetyków, czyli tych, którzy uczą się, jeśli mogą robić użytek z własnych rąk. Świadczy o tym moja „kariera” pianistyczna. Przez osiem lat nie nauczyłem się czytać nut dostatecznie szybko, żeby grać proste melodie, jak normalne dzieci. Ale jeśli ćwiczyłem jakiś utwór wystarczająco długo, potrafiłem go swobodnie zagrać z pamięci. Była to przyjemność. Czułem, że melodia i pamięć tkwią gdzieś w moich placach. Jednakże nie jest to najlepszy punkt wyjścia, żeby opanować materiał przewidziany programem nauki. Kiedy byłem młody, nikt by nie pomyślał, że mogę w przyszłości zostać specjalistą od rakiet, stypendystą Oksfordu albo autorem bestsellerów. Wydawało się, że brakuje mi tego, co potrzebne, żeby zostać wyróżniającym się studentem”;

Olav nie wspomina nic o dysleksji jednak, gdy czytam jego wspomnienia z okresu nauki szkolnej, to tak jakbym słyszał doświadczenia osób dyslektycznych.

Poniżej pragnę przybliżyć zaczerpnięte m.in. z jego książki inspiracje:

• Uczenie się to nawyk, do którego trzeba się przyzwyczaić. Można porównać ten proces do pierwszych lekcji jazdy autem lub pierwszych kroków na kursie tańca. Każdy twój krok i ruch jest powolny i bardzo świadomy. Jednak im więcej i dłużej będziesz praktykować daną czynność tym bardziej stanie się płynna i automatyczna. Wyrobienie nowych nawyków zwykle zajmuje około 2 miesięcy. Wymaga ona samodyscypliny, więc nie próbuj wprowadzać zbyt wielu zmian jednocześnie. Jeśli chcesz osiągnąć dobry rezultat podejdź do tego procesu racjonalnie i trochę „na luzie”.
• Naucz się skutecznego uczenia się. Aby ułatwić sobie naukę, powinieneś chcieć się uczyć i wierzyć, że możesz. Nie nauczysz się, jeśli nie spróbujesz. Pomyśl o tym, co robisz, gdy się uczysz. Czy to działa? Jeśli nie, musisz zmienić to, co robisz. Spróbuj znaleźć inne sposoby pracy.
• Powinieneś zacząć od planu uczenia się nowych informacji lub o tym, czego nauczyłeś się wcześniej. Zawsze staraj się być pozytywny. Myślisz, że możesz to zrobić i jesteś w połowie drogi. Jeśli uczysz się trochę każdego dnia, a potem robisz coraz więcej, im bliżej egzaminów, czujesz się mniej zestresowany tym, że jesteś przygotowany.
• Miejsce do nauki:
  • Staraj się uczyć każdego dnia w tym samym miejscu i czasie;
  • Uczyć się w cichej przestrzeni;
  • Upewnij się, że masz wszystko czego potrzebujesz. Miej na biurku pudełko z częściami zamiennymi, takimi jak długopisy, ołówki, papier, nożyczki, zestaw matematyczny;
  • Nie ucz się przy muzyce czy telewizorze. Tak, można czytać i pisać z nimi, ale zabierają sporą część uwagi i koncentracji;
  • Usiądź na krześle. Poczujesz się bardziej zmęczony, gdy będziesz uczyć się na łóżku lub leżąc na podłodze
• Czas na naukę:
  • Nie ucz się, gdy jesteś głodny lub zmęczony;
  • Dla niektórych poranek to najlepszy czas na naukę. Zastanów się, kiedy jest najlepszy czas na naukę w twoim przypadku;
  • Zrób 5 minut przerwy na każde 30 minut, kiedy się uczysz;
  • Wykorzystaj swój wolny czas. Czekając na autobus lub spacerując z psem, możesz spróbować coś sobie przypomnieć. Noś przy sobie np. fiszki do nauki;
  • Stosuj kalendarz i zapisuj w nim daty egzaminów.
• Jak się uczyć:
  • Zacznij od tematu, który Ci się podoba. Zrób proste, potem trudne, potem proste;
  • Ucz się razem z innymi, o ile potrafisz w takiej sytuacji skupić się na nauce;
  • Poznaj techniki szybkiego i efektywnego czytania. Możesz skorzystać z gotowych samouczków bądź płatnych kursów;
  • Skoryguj, jeśli trzeba, sposób robienia notatek. Pamiętaj, żeby były samodzielnie wykonane, zawierały elementy graficzne, ustrukturyzowane, zwięzłe i zawierały słowa kluczowe, stosuj mapy myśli;
  • Poznawaj i stosuj mnemotechniki np. metoda pałacu pamięci, łańcuchowa metoda skojarzeń, techniki wizualizacyjne, szukaj w materiale wzorów albo staraj się tworzyć skojarzenia;
  • Zadbaj o utrzymanie na wysokim poziomie motywacji wewnętrznej;
  • Wyznacz sobie cele spełniające kryteria SMART: szczegółowe, mierzalne, ambitne, realistyczne i terminowe;
  • Trochę stresu to dobra rzecz. Redukuj nadmierny stres szukając pomocy u innych, dbając o relaks, sen i właściwie ustalone priorytety;
  • Kształtuj wyrabianie dobrych nawyków – mogą one zmienić przeciętnego czy dobrego ucznia/studenta w kogoś wyróżniającego się.
• Twórz mapy myśli:
  • Używaj czystą kartkę papieru i zorientuj ją poziomo, rozpocznij tworzenie mapy od środku ku brzegom;
  • Najważniejsze rzeczy umieszczaj na środku, dla poszczególnych gałęzi stosuj słowa i zapisuj je poziomo;
  • Używaj tylko jednego lub kilku słów naraz;
  • Wzbogacaj mapę myśli o obrazy lub symbole. Dla niektórych osób mogą być one lepsze niż słowa;
  • Używaj kolory dla różnych pomysłów lub linków;
  • Myśl w 3D;
  • Używaj strzałek, aby tworzyć skróty między różnymi częściami tekstu/obrazu;
  • Bądź kreatywny. Kreatywność sprzyja pamięci.

A teraz pozostało tylko wdrożyć powyższe zasady i po około dwóch miesiącach (nie wcześniej!) zweryfikować, czy działają. Jeżeli poczułeś się zainspirowany, a może odczuwasz niedosyt tematu to zachęcam do przeczytania innych wpisów z serii „Patrzeć szerzej…”.

Autor: Łukasz Wojtacha

Źródła:

Olav Schewe, Super-Student, Wydawnictwo: Bukowy Las - 2018

https://www.sess.ie/dyslexia-section/study-tips-and-mind-maps

Wojtacha.

OBSERWUJ NAS

e-mail: kontakt@wojtacha.training

Tel: 793 641 142

Gabinet:

Ulica Kazimierza Wielkiego 13/4

65-047 Zielona Góra